Ιπποφαές
Για
δύναμη και υγεία Τα φύλλα και οι καρποί του καταναλώνονταν από τα
άρρωστα και τραυματισμένα άλογα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ετσι γινόταν
γρηγορότερα η ανάρρωση και αποκτούσαν περισσότερη δύναμη. Οι καρποί του
είναι πλούσιοι σε υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, οργανικά οξέα, αμινοξέα,
βιταμίνες και μέταλλα ενώ αποτελούν σημαντική πηγή φλαβονοειδών.
Σήμερα ο καρπός του χρησιμοποιείται συνήθως σε μαρμελάδες, χυμούς, συντηρητικά, κομπόστες και αφεψήματα. Τα αιθέρια έλαια των σπόρων αποτελούν πολύτιμο προϊόν για την παρασκευή φαρμακευτικών σκευασμάτων. Χρησιμοποιείται επίσης για τη βελτίωση της γονιμότητας υποβαθμισμένων εδαφών.
Στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια γίνονται κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες καλλιέργειας ιπποφαούς σε Κοζάνη, Πέλλα, Κρήτη και Φθιώτιδα. Η πρώτη παραγωγή αναμένεται στο τέλος του 2012.
Πλεονεκτήματα: Το φυτό παραμένει παραγωγικό για 30 έτη. Μπορεί να αντέξει σε μεγάλο θερμοκρασιακό εύρος (από -43 ως 40°C). Δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις σε νερό - πρέπει να εξασφαλίζεται ελάχιστο ύψος βροχής (400 χιλιοστά τον χρόνο). Ενισχύεται οικονομικά από διάφορα προγράμματα.
Μειονεκτήματα: Απαιτούνται τέσσερα-πέντε έτη από τη βλάστηση ως την έναρξη της καρποφορίας. Ενδείκνυται λίπανση (κυρίως σε άγονα εδάφη) και καταστροφή ζιζανίων με χημικά ή χειρωνακτικά πριν από την εγκατάσταση της καλλιέργειας. Ποντίκια, αρουραίοι και άλλα ζώα μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα.
Σήμερα ο καρπός του χρησιμοποιείται συνήθως σε μαρμελάδες, χυμούς, συντηρητικά, κομπόστες και αφεψήματα. Τα αιθέρια έλαια των σπόρων αποτελούν πολύτιμο προϊόν για την παρασκευή φαρμακευτικών σκευασμάτων. Χρησιμοποιείται επίσης για τη βελτίωση της γονιμότητας υποβαθμισμένων εδαφών.
Στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια γίνονται κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες καλλιέργειας ιπποφαούς σε Κοζάνη, Πέλλα, Κρήτη και Φθιώτιδα. Η πρώτη παραγωγή αναμένεται στο τέλος του 2012.
Πλεονεκτήματα: Το φυτό παραμένει παραγωγικό για 30 έτη. Μπορεί να αντέξει σε μεγάλο θερμοκρασιακό εύρος (από -43 ως 40°C). Δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις σε νερό - πρέπει να εξασφαλίζεται ελάχιστο ύψος βροχής (400 χιλιοστά τον χρόνο). Ενισχύεται οικονομικά από διάφορα προγράμματα.
Μειονεκτήματα: Απαιτούνται τέσσερα-πέντε έτη από τη βλάστηση ως την έναρξη της καρποφορίας. Ενδείκνυται λίπανση (κυρίως σε άγονα εδάφη) και καταστροφή ζιζανίων με χημικά ή χειρωνακτικά πριν από την εγκατάσταση της καλλιέργειας. Ποντίκια, αρουραίοι και άλλα ζώα μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα.
Τρούφα
Αρώνια
Η
βιταμινούχος Η αρώνια είναι ένα πολύτιμο φαρμακευτικό είδος. Στη
Λιθουανία μάλιστα παράγεται κρασί από τους καρπούς της, το οποίο
ονομάζεται Aronijos, και συνιστάται για πρόληψη από καρδιοπάθειες. Ο
καρπός της μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε μαρμελάδες, χυμούς,
σιρόπια, λικέρ αλλά και στη φαρμακοβιομηχανία διότι περιέχει πολλές
βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, πολυφαινόλες (πενταπλάσιες των σταφυλιών) και
πολλά άλλα πολύτιμα στοιχεία. Ο ρώσος αστροναύτης Γιούρι Γκαγκάριν
χρησιμοποίησε σκευάσματα αρώνιας για την προστασία από την
ακτινοβολία. Σε διεθνές επίπεδο οι εκτάσεις που καλλιεργούνται με
αρώνια είναι ελάχιστες, αν και η ζήτηση ολοένα αυξάνεται. Το είδος
μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλες τις περιοχές της χώρας εκτός από τις
εξαιρετικά θερμές (με συχνούς καύσωνες άνω των 40-42°C). Η πρώτη
καλλιέργεια αρώνιας στην Ελλάδα είναι βιολογική και ξεκίνησε πριν από
τρία χρόνια στις Σέρρες.
Πλεονεκτήματα: Αντέχει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (-25°C). Εχει μεγάλη διάρκεια ζωής (έως 100 έτη) και χαμηλό κόστος καλλιέργειας (τριετή φυτάρια κόστους 2-4 ευρώ). Θεωρείται βιολογική καλλιέργεια καθώς δεν χρειάζονται λιπάνσεις και ραντίσματα. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλους τους τύπους εδαφών. Δίδονται οικονομικές ενισχύσεις μέσω οργανώσεων παραγωγών φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών, του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης και του αναπτυξιακού νόμου. Μειονεκτήματα: Τα εδάφη πρέπει να αποστραγγίζονται διότι είναι ευαίσθητη στην περίσσεια νερού. Απαιτεί ελάχιστο κλάδεμα, χρειάζεται άρδευση και κινδυνεύει μόνο από τα πουλιά. Μανιτάρια Για φαγητό και φάρμακα Τα μανιτάρια έχουν ιδιαίτερη διατροφική αξία, καθώς περιέχουν μεγάλο ποσοστό νερού, φυτικές ίνες, ελάχιστα λίπη, λίγα σάκχαρα, πρωτεΐνες, μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία, βιταμίνες και ένζυμα. Η καλλιέργεια των πλευρώτους είναι ευκολότερη από εκείνη του λευκού μανιταριού, διότι η διαδικασία δημιουργίας του απαραίτητου υποστρώματος στο έδαφος είναι απλούστερη και η κατασκευή των θαλάμων καλλιέργειας έχει μικρότερο κόστος. Η καλλιέργεια Shiitake, του πιο ευρέως καλλιεργούμενου φαρμακευτικού μανιταριού, γίνεται σε κορμούς οξιάς. Αποτελεί όμως μια εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία, η οποία διαρκεί περίπου δύο χρόνια. Πλεονεκτήματα: Είναι προωθούμενη καλλιέργεια και υπάρχει δυνατότητα οικονομικών ενισχύσεων, εξασφαλίζει ικανοποιητικό εισόδημα, τα μανιτάρια δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα διάθεσης, ενώ αξιοποιούνται μικρά αγροτεμάχια. Μειονεκτήματα: Ελάχιστος χρόνος συντήρησης του νωπού προϊόντος, υψηλό κόστος κατασκευής εγκαταστάσεων και μηχανολογικού εξοπλισμού, μεγάλη ευαισθησία σε ασθένειες.
Πλεονεκτήματα: Αντέχει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (-25°C). Εχει μεγάλη διάρκεια ζωής (έως 100 έτη) και χαμηλό κόστος καλλιέργειας (τριετή φυτάρια κόστους 2-4 ευρώ). Θεωρείται βιολογική καλλιέργεια καθώς δεν χρειάζονται λιπάνσεις και ραντίσματα. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλους τους τύπους εδαφών. Δίδονται οικονομικές ενισχύσεις μέσω οργανώσεων παραγωγών φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών, του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης και του αναπτυξιακού νόμου. Μειονεκτήματα: Τα εδάφη πρέπει να αποστραγγίζονται διότι είναι ευαίσθητη στην περίσσεια νερού. Απαιτεί ελάχιστο κλάδεμα, χρειάζεται άρδευση και κινδυνεύει μόνο από τα πουλιά. Μανιτάρια Για φαγητό και φάρμακα Τα μανιτάρια έχουν ιδιαίτερη διατροφική αξία, καθώς περιέχουν μεγάλο ποσοστό νερού, φυτικές ίνες, ελάχιστα λίπη, λίγα σάκχαρα, πρωτεΐνες, μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία, βιταμίνες και ένζυμα. Η καλλιέργεια των πλευρώτους είναι ευκολότερη από εκείνη του λευκού μανιταριού, διότι η διαδικασία δημιουργίας του απαραίτητου υποστρώματος στο έδαφος είναι απλούστερη και η κατασκευή των θαλάμων καλλιέργειας έχει μικρότερο κόστος. Η καλλιέργεια Shiitake, του πιο ευρέως καλλιεργούμενου φαρμακευτικού μανιταριού, γίνεται σε κορμούς οξιάς. Αποτελεί όμως μια εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία, η οποία διαρκεί περίπου δύο χρόνια. Πλεονεκτήματα: Είναι προωθούμενη καλλιέργεια και υπάρχει δυνατότητα οικονομικών ενισχύσεων, εξασφαλίζει ικανοποιητικό εισόδημα, τα μανιτάρια δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα διάθεσης, ενώ αξιοποιούνται μικρά αγροτεμάχια. Μειονεκτήματα: Ελάχιστος χρόνος συντήρησης του νωπού προϊόντος, υψηλό κόστος κατασκευής εγκαταστάσεων και μηχανολογικού εξοπλισμού, μεγάλη ευαισθησία σε ασθένειες.
ΣΠΑΘΟΧΟΡΤΟ
Σπαθόχορτο ή Βάλσαμο
Το Υπερικό όπως είναι επίσης γνωστό το φυτό, λέγεται ότι πήρε το όνομα “Σπαθόχορτο” επειδή κατά τη διάρκεια των πολέμων επούλωναν τις πληγές από τα σπαθιά με τη χρήση του φυτού αυτού. Δε ξέρω αν ισχύει ή όχι αλλά σίγουρα το φυτό αυτό είναι πασίγνωστο για τις θεραπευτικές ιδιότητες του.Τα πανέμορφα χρυσοκίτρινα άνθη του τα βρήκα ανθισμένα σε όλο τους το μεγαλείο στη Χαλκιδική και φαντάζομαι πως σίγουρα μπορείτε να τα εντοπίσετε σε πάρα πολλές περιοχές της Ελλάδας αλλά και στο εξωτερικό όπου το φυτό είναι γνωστό με το όνομα “St. John’s wort” ενώ η επιστημονική του ονομασία είναι Hypericum perforatumΑν παρατηρήσετε τα πέταλα των λουλουδιών θα δείτε στις άκρες του μικροσκοπικές κουκίδες οι οποίες περιέχουν αιθέρια έλαια και φυσικά και χρώμα το οποίο μένει στα χέρια σας αν προσπαθήσετε να συλλέξετε τα άνθη του.
Λέγεται ότι το αψέφημα του είναι γνωστό και για τις αντικαταθλιπτικές ιδιότητες του όπως και για στομαχόπονους αλλά αυτό είναι κάτι που δεν γνωρίζω προσωπικά ενώ είμαι απολύτως βέβαιη για τις επουλωτικές του ιδιότητες σε πληγές και εγκαύματα.Το σπαθόχορτο είναι ίσως ένα από τα σημαντικότερα φυτά της Ελληνικής χλωρίδας που θα ήταν καλό να μάθετε να αναγνωρίζετε. Ευκολότερη εποχή για να το αναζητήσετε είναι στις αρχές του καλοκαιριού όπου σίγουρα θα τραβήξουν την προσοχή σας τα χρυσοκίτρινα άνθη του. Το φυτό γενικότερα είναι ένας κοντός θάμνος περίπου μισό μέτρο και στις κορυφές του σχηματίζει τα μπουκέτα των πανέμορφων λουλουδιών που ξεχωρίζουν σε ένα ακαλλιέργητο χωράφι με αγριόχορτα από μακριά.Η ελληνική χλωρίδα είναι μαγική και μπορεί να μας προσφέρει πάρα πολλά πράγματα που ο χρόνος και ο καταναλωτισμός θέλουν να ξεχάσουμε ανάμεσα στα τσιμέντα των πόλεων μας. Κάποιοι από μάς αρνούμαστε τη λήθη και προσπαθούμε να κρατήσουμε τη γνώση των παλαιότερων γενιών ζωντανή. Ας δούμε λοιπόν πως μπορούμε να φτιάξουμε το υπέροχο Σπαθόλαδο.
Το Υπερικό όπως είναι επίσης γνωστό το φυτό, λέγεται ότι πήρε το όνομα “Σπαθόχορτο” επειδή κατά τη διάρκεια των πολέμων επούλωναν τις πληγές από τα σπαθιά με τη χρήση του φυτού αυτού. Δε ξέρω αν ισχύει ή όχι αλλά σίγουρα το φυτό αυτό είναι πασίγνωστο για τις θεραπευτικές ιδιότητες του.Τα πανέμορφα χρυσοκίτρινα άνθη του τα βρήκα ανθισμένα σε όλο τους το μεγαλείο στη Χαλκιδική και φαντάζομαι πως σίγουρα μπορείτε να τα εντοπίσετε σε πάρα πολλές περιοχές της Ελλάδας αλλά και στο εξωτερικό όπου το φυτό είναι γνωστό με το όνομα “St. John’s wort” ενώ η επιστημονική του ονομασία είναι Hypericum perforatumΑν παρατηρήσετε τα πέταλα των λουλουδιών θα δείτε στις άκρες του μικροσκοπικές κουκίδες οι οποίες περιέχουν αιθέρια έλαια και φυσικά και χρώμα το οποίο μένει στα χέρια σας αν προσπαθήσετε να συλλέξετε τα άνθη του.
Λέγεται ότι το αψέφημα του είναι γνωστό και για τις αντικαταθλιπτικές ιδιότητες του όπως και για στομαχόπονους αλλά αυτό είναι κάτι που δεν γνωρίζω προσωπικά ενώ είμαι απολύτως βέβαιη για τις επουλωτικές του ιδιότητες σε πληγές και εγκαύματα.Το σπαθόχορτο είναι ίσως ένα από τα σημαντικότερα φυτά της Ελληνικής χλωρίδας που θα ήταν καλό να μάθετε να αναγνωρίζετε. Ευκολότερη εποχή για να το αναζητήσετε είναι στις αρχές του καλοκαιριού όπου σίγουρα θα τραβήξουν την προσοχή σας τα χρυσοκίτρινα άνθη του. Το φυτό γενικότερα είναι ένας κοντός θάμνος περίπου μισό μέτρο και στις κορυφές του σχηματίζει τα μπουκέτα των πανέμορφων λουλουδιών που ξεχωρίζουν σε ένα ακαλλιέργητο χωράφι με αγριόχορτα από μακριά.Η ελληνική χλωρίδα είναι μαγική και μπορεί να μας προσφέρει πάρα πολλά πράγματα που ο χρόνος και ο καταναλωτισμός θέλουν να ξεχάσουμε ανάμεσα στα τσιμέντα των πόλεων μας. Κάποιοι από μάς αρνούμαστε τη λήθη και προσπαθούμε να κρατήσουμε τη γνώση των παλαιότερων γενιών ζωντανή. Ας δούμε λοιπόν πως μπορούμε να φτιάξουμε το υπέροχο Σπαθόλαδο.
Στέβια
καλλιέργεια και ιδιότητες Η στέβια ή
αλλιώς Stevia Rebaudiana είναι ένας μικρός θάμνος με μεγάλη διάρκεια
ζωής και ανήκει στο είδος των Συνθέτων μαζί με το μαρούλι, το χαμομήλι,
και τον ηλίανθο. Θεωρείται ιδιαιτέρως θεραπευτικό και γλυκαντικό φυτό
και ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1887 στη Παραγουάη της Νοτίου
Αμερικής όπου οι ντόπιοι Ινδιάνοι το χρησιμοποιούσαν. Η στέβια καλλιεργείται ουσιαστικά για τα φύλλα της που μπορούν ουσιαστικά να είναι ένα υποκατάστατο της ζάχαρης
διότι τα φύλλα της είναι πλούσια σε γλυκοζίτες. Οι γλυκοζίτες είναι
γλυκαντικές ουσίες κάθε μια από τις οποίες προσφέρει και κάτι το
διαφορετικό. Κάποιοι από τους γλυκοζίτες είναι ως και 200 φορές πιο
γλυκοί από τη ζάχαρη αλλά άλλοι φτάνουν να είναι ως και 400 φορές πιο
γλυκοί! Όμως σε αντίθεση με τη ζάχαρη, η στεβιοζάχαρη περιέχει
αντιοξειδωτικές ουσίες και για αυτό το λόγο είναι κατάλληλη για όσους
έχουν διαβήτη καθώς και για άτομα που έχουν παχυσαρκία, τερηδόνα, και
υψηλά επίπεδα ζάχαρου, διότι η δεν επηρεάζει τα ζάχαρα του αίματος.
Στέβια – καλλιέργεια Το μεγάλο πλεονέκτημα όσον αφορά τη καλλιέργεια
της στέβιας στην Ελλάδα είναι ότι μπορεί να δώσει τακτή παραγωγή για
περίπου 4 με 5 χρόνια συνεχόμενα κάτι που σε
βορειότερες Ευρωπαικές χώρες, ειδικά της Ανατολικής Ευρώπης, είναι
αδύνατο εξαιτίας του έντονου ψύχους που επικρατεί τους χειμερινούς
μήνες σε εκείνες τις χώρες. Από κάποια δείγματα καλλιεργούμενων
χωραφιών με στέβια φαίνεται ότι οι νομοί Αγρινίου και Ξάνθης είχαν τα καλύτερα αποτελέσματα με τη παραγωγή στο Αγρίνιο να φτάνει τα 560 κιλά ανά στρέμμα ενώ και στη Ξάνθη η παραγωγή επίσης ήταν πάρα πολύ καλή.
Το βασικό πρόβλημα με τη καλλιέργεια της στέβιας είναι ότι η απευθείας σπορά στο χωράφι είναι ακατάλληλη εξαιτίας του ότι οι σπόροι της είναι εξαιρετικά μικροσκοπικοί σε μέγεθος αλλά και επειδή έχουν πολύ περιορισμένη ικανότητα να βλαστήσουν. Η λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η παραγωγή σπορόφυτων στέβιας σε ειδικά σπορεία όπου μόλις ξεπετάγονται τα φυτά θα πρέπει να μεταφυτευθούν στο χωράφι. Βέβαια το 50% του συνολικού κόστους παραγωγής της στέβιας προέρχεται από τη διαδικασία της μεταφύτευσης αλλά πιο συμφέρων οικονομικά τρόπος δεν υπάρχει από αυτόν. Το συνολικό κόστος για την εκβιομηχανισμένη καλλιέργεια στέβιας είναι περίπου σε 690 ευρώ το στρέμμα ενώ για μη εκβιομηχανισμένη καλλιέργεια το κόστος είναι περίπου 835 ευρώ ανά στρέμμα.
Το ύψος των φυτών της στέβιας όταν συλλέγονται οι καρποί της κυμαίνεται τουλάχιστον από 60 εκατοστά αλλά μπορεί να φτάσει μέχρι και 1 μέτρο. Το θετικό είναι ότι τα φυτά αναπτύσσονται σε πολλά είδη εδαφών, αρκεί τα εδάφη αυτά να βρέχονται τακτικά και να έχουν αποτελεσματική στράγγιση. Επίσης για να παραχθούν οι σπόροι, το καλύτερο σύστημα είναι αυτό με τους επιπλέοντες δίσκους από φελιζόλ (float system), όπως γίνεται και για τη παραγωγή των φυτών του καπνού. Ακόμη πρέπει να γίνει καταπολέμηση των σαλιγκαριών που τρώνε τη στέβια με δολώματα καθώς πρέπει να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά και τα ζιζάνια με διάφορα μυκητοκτόνα, πριν τη διαδικασία της μεταφύτευσης.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη παραγωγή της στέβιας είναι το οικονομικό. Όμως το ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι ιστορικά από τη χρήση της στέβιας δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες στο ανθρώπινο οργανισμό. Στην Αγγλία η στέβια καλλιεργήθηκε με επιτυχία στις αρχές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και στην Ιαπωνία εδώ και 40 χρόνια περίπου χρησιμοποιείται ως διατροφικό προϊόν χωρίς να έχουν γίνει αναφορές ότι προκάλεσε κάποιο πρόβλημα στην υγεία των καταναλωτών.
Στέβια – καλλιέργεια και ιδιότητες
Η Ευρωπαική Ένωση έχει δώσει το πράσινο φώς για τη χρήση των γλυκοζιτών στην αγορά και στους επόμενους μήνες πολυεθνικές εταιρίες με προϊόντα όπως τα γιαούρτια, τα μπισκότα, τα ποτά, οι σοκολάτες, τα αναψυκτικά, τα δημητριακά καθώς και άλλα θα κάνουν χρήση των γλυκοζιτών της στέβιας. Στην Ελλάδα παρόλο τον οικονομικό παράγοντα με το υψηλό κόστος, εκτιμάτε ότι θα καλλιεργηθούν πολλά στρέμματα στέβιας αφού η Ελλάδα αυτή τη στιγμή παράγει το 30% των αναγκών της σε ζάχαρη. Όμως για να έχουν οι καλλιεργητές της στέβιας υψηλές απολαβές κέρδους θα πρέπει να γίνει η καλλιέργεια, η μεταποίηση και η πώληση ομαδικά και όχι ατομικά, δηλαδή από ομάδες παραγωγών.
Πρέπει να επισημανθεί πάντως ότι το υψηλό κέρδος θα έρθει μακροχρόνια διότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές τιμές πώλησης της στέβιας σε όλο το κόσμο. Για παράδειγμα η Κίνα που παράγει τις μεγαλύτερες ποσότητες στέβιας παγκοσμίως πουλάει τη στεβιοζάχαρη προς 30 ευρώ το κιλό ενώ στην Ιαπωνία η στεβιοζάχαρη πωλείται προς 150 ευρώ το κιλό. Οπότε οι Έλληνες παραγωγοί θα πρέπει να πουλήσουν φτηνά τη στεβιοζάχαρη που θα παράγουν και έτσι το κέρδος θα αργήσει να έρθει. Παρόλα αυτά η στεβιοζάχαρη φαίνεται ότι θα έχει υψηλή ανάπτυξη στην Ελλάδα τα αμέσως επόμενα χρόνια.Στέβια Αντί για... ζάχαρη Η στέβια χρησιμοποιείται ως γλυκαντικό για περισσότερο από 400 χρόνια. Το εκχύλισμα των φύλλων της είναι 300 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη, έχει μηδενική θερμιδική αξία και γι' αυτό αποτελεί συστατικό αναψυκτικών τύπου light. Παρασκευάσματα στέβιας χρησιμοποιούνται επίσης ως γλυκαντικές ουσίες σε τρόφιμα και ροφήματα και το ίδιο το φυτό σε σαλάτες ή για την παρασκευή αφεψήματος.
Πρόκειται για αυτοφυές φυτό της Παραγουάης και της Βραζιλίας, αν και πλέον η Κίνα αποτελεί τον μεγαλύτερο καλλιεργητή στέβιας στον κόσμο. Οσον αφορά την καλλιέργειά της στην Ελλάδα, προκειμένου να επιτυγχάνονται υψηλότερες αποδόσεις, είναι απαραίτητη η συχνή και επιφανειακή άρδευση. Από έρευνες που έγιναν στην Ελλάδα διαπιστώθηκε ότι η απόδοση της αρδευόμενης καλλιέργειας σε ξηρά φύλλα μπορεί να φτάσει και τα 600 κιλά ανά στρέμμα. Πάντως πειράματα έδειξαν ότι σε γενικές γραμμές αποδίδει πάνω από 200 κιλά ανά στρέμμα σε ξηρά φύλλα σε διάφορες περιοχές της χώρας, απόδοση η οποία θεωρείται το όριο για να είναι οικονομικά βιώσιμη η καλλιέργεια.
Πλεονεκτήματα: Οι προσβολές από έντομα - εκτός των σκουληκιών - είναι ελάχιστες• δεν απαιτείται μεγάλη χρήση φυτοπροστατευτικών ουσιών. Εναλλακτική λύση στις καπνοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδας - απαιτεί παρόμοιους χειρισμούς με την καλλιέργεια του καπνού. Διερευνάται η δυνατότητα ένταξης της καλλιέργειας σε προγράμματα του Β' πυλώνα του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης για τη νέα προγραμματική περίοδο (από το 2014).
Μειονεκτήματα: Μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα με μύκητες, παγετούς και δυνατούς ανέμους. Ζημιές μπορεί να επιφέρουν διάφορα είδη ζώων όπως οι λαγοί. Εκκρεμεί ο καθορισμός των κριτηρίων καθαρότητας των γλυκαντικών στέβιας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή .Η χρήση με τη μορφή αποξηραμένων φύλλων δεν έχει ακόμη εγκριθεί.
Το βασικό πρόβλημα με τη καλλιέργεια της στέβιας είναι ότι η απευθείας σπορά στο χωράφι είναι ακατάλληλη εξαιτίας του ότι οι σπόροι της είναι εξαιρετικά μικροσκοπικοί σε μέγεθος αλλά και επειδή έχουν πολύ περιορισμένη ικανότητα να βλαστήσουν. Η λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η παραγωγή σπορόφυτων στέβιας σε ειδικά σπορεία όπου μόλις ξεπετάγονται τα φυτά θα πρέπει να μεταφυτευθούν στο χωράφι. Βέβαια το 50% του συνολικού κόστους παραγωγής της στέβιας προέρχεται από τη διαδικασία της μεταφύτευσης αλλά πιο συμφέρων οικονομικά τρόπος δεν υπάρχει από αυτόν. Το συνολικό κόστος για την εκβιομηχανισμένη καλλιέργεια στέβιας είναι περίπου σε 690 ευρώ το στρέμμα ενώ για μη εκβιομηχανισμένη καλλιέργεια το κόστος είναι περίπου 835 ευρώ ανά στρέμμα.
Το ύψος των φυτών της στέβιας όταν συλλέγονται οι καρποί της κυμαίνεται τουλάχιστον από 60 εκατοστά αλλά μπορεί να φτάσει μέχρι και 1 μέτρο. Το θετικό είναι ότι τα φυτά αναπτύσσονται σε πολλά είδη εδαφών, αρκεί τα εδάφη αυτά να βρέχονται τακτικά και να έχουν αποτελεσματική στράγγιση. Επίσης για να παραχθούν οι σπόροι, το καλύτερο σύστημα είναι αυτό με τους επιπλέοντες δίσκους από φελιζόλ (float system), όπως γίνεται και για τη παραγωγή των φυτών του καπνού. Ακόμη πρέπει να γίνει καταπολέμηση των σαλιγκαριών που τρώνε τη στέβια με δολώματα καθώς πρέπει να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά και τα ζιζάνια με διάφορα μυκητοκτόνα, πριν τη διαδικασία της μεταφύτευσης.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη παραγωγή της στέβιας είναι το οικονομικό. Όμως το ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι ιστορικά από τη χρήση της στέβιας δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες στο ανθρώπινο οργανισμό. Στην Αγγλία η στέβια καλλιεργήθηκε με επιτυχία στις αρχές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και στην Ιαπωνία εδώ και 40 χρόνια περίπου χρησιμοποιείται ως διατροφικό προϊόν χωρίς να έχουν γίνει αναφορές ότι προκάλεσε κάποιο πρόβλημα στην υγεία των καταναλωτών.
Στέβια – καλλιέργεια και ιδιότητες
Η Ευρωπαική Ένωση έχει δώσει το πράσινο φώς για τη χρήση των γλυκοζιτών στην αγορά και στους επόμενους μήνες πολυεθνικές εταιρίες με προϊόντα όπως τα γιαούρτια, τα μπισκότα, τα ποτά, οι σοκολάτες, τα αναψυκτικά, τα δημητριακά καθώς και άλλα θα κάνουν χρήση των γλυκοζιτών της στέβιας. Στην Ελλάδα παρόλο τον οικονομικό παράγοντα με το υψηλό κόστος, εκτιμάτε ότι θα καλλιεργηθούν πολλά στρέμματα στέβιας αφού η Ελλάδα αυτή τη στιγμή παράγει το 30% των αναγκών της σε ζάχαρη. Όμως για να έχουν οι καλλιεργητές της στέβιας υψηλές απολαβές κέρδους θα πρέπει να γίνει η καλλιέργεια, η μεταποίηση και η πώληση ομαδικά και όχι ατομικά, δηλαδή από ομάδες παραγωγών.
Πρέπει να επισημανθεί πάντως ότι το υψηλό κέρδος θα έρθει μακροχρόνια διότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές τιμές πώλησης της στέβιας σε όλο το κόσμο. Για παράδειγμα η Κίνα που παράγει τις μεγαλύτερες ποσότητες στέβιας παγκοσμίως πουλάει τη στεβιοζάχαρη προς 30 ευρώ το κιλό ενώ στην Ιαπωνία η στεβιοζάχαρη πωλείται προς 150 ευρώ το κιλό. Οπότε οι Έλληνες παραγωγοί θα πρέπει να πουλήσουν φτηνά τη στεβιοζάχαρη που θα παράγουν και έτσι το κέρδος θα αργήσει να έρθει. Παρόλα αυτά η στεβιοζάχαρη φαίνεται ότι θα έχει υψηλή ανάπτυξη στην Ελλάδα τα αμέσως επόμενα χρόνια.Στέβια Αντί για... ζάχαρη Η στέβια χρησιμοποιείται ως γλυκαντικό για περισσότερο από 400 χρόνια. Το εκχύλισμα των φύλλων της είναι 300 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη, έχει μηδενική θερμιδική αξία και γι' αυτό αποτελεί συστατικό αναψυκτικών τύπου light. Παρασκευάσματα στέβιας χρησιμοποιούνται επίσης ως γλυκαντικές ουσίες σε τρόφιμα και ροφήματα και το ίδιο το φυτό σε σαλάτες ή για την παρασκευή αφεψήματος.
Πρόκειται για αυτοφυές φυτό της Παραγουάης και της Βραζιλίας, αν και πλέον η Κίνα αποτελεί τον μεγαλύτερο καλλιεργητή στέβιας στον κόσμο. Οσον αφορά την καλλιέργειά της στην Ελλάδα, προκειμένου να επιτυγχάνονται υψηλότερες αποδόσεις, είναι απαραίτητη η συχνή και επιφανειακή άρδευση. Από έρευνες που έγιναν στην Ελλάδα διαπιστώθηκε ότι η απόδοση της αρδευόμενης καλλιέργειας σε ξηρά φύλλα μπορεί να φτάσει και τα 600 κιλά ανά στρέμμα. Πάντως πειράματα έδειξαν ότι σε γενικές γραμμές αποδίδει πάνω από 200 κιλά ανά στρέμμα σε ξηρά φύλλα σε διάφορες περιοχές της χώρας, απόδοση η οποία θεωρείται το όριο για να είναι οικονομικά βιώσιμη η καλλιέργεια.
Πλεονεκτήματα: Οι προσβολές από έντομα - εκτός των σκουληκιών - είναι ελάχιστες• δεν απαιτείται μεγάλη χρήση φυτοπροστατευτικών ουσιών. Εναλλακτική λύση στις καπνοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδας - απαιτεί παρόμοιους χειρισμούς με την καλλιέργεια του καπνού. Διερευνάται η δυνατότητα ένταξης της καλλιέργειας σε προγράμματα του Β' πυλώνα του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης για τη νέα προγραμματική περίοδο (από το 2014).
Μειονεκτήματα: Μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα με μύκητες, παγετούς και δυνατούς ανέμους. Ζημιές μπορεί να επιφέρουν διάφορα είδη ζώων όπως οι λαγοί. Εκκρεμεί ο καθορισμός των κριτηρίων καθαρότητας των γλυκαντικών στέβιας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή .Η χρήση με τη μορφή αποξηραμένων φύλλων δεν έχει ακόμη εγκριθεί.
| πηγη: www.kalliergo.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου